به فرو آلیاژهایی که در طی فرآیند، ایجاد تغییر در خواص فولاد، مصرف می‌شوند (آلیاژ ساز) گفته می‌شود، به‌عنوان‌مثال به فرو کُروم، فرو منگنز با کربن متوسط یا کم و فرو وانادیم آلیاژ ساز می‌توان گفت.
این مواد درصورتی‌که با فولاد مذاب ترکیب شوند، قابلیت ایجاد بهبود و تغییر در خواص محصول نهایی را دارند، و عناصر آلیاژ ساز با اعمال دگرگونی در خط تغییرات فازی فولاد ویژگی‌های آن را تغییر می‌دهند.
برای مثال عنصر کُروم زمانی که به فولاد مذاب اضافه شود، کیفیت ساختاری آن را مرغوب‌تر می‌سازد. با اضافه شدن کروم، فاز آلفا با شبکه کریستالی مکعب مرکز دار (BC) یعنی فریت (Ferrite) را پایدارتر نموده و استحکام و همچنین مقاومت در برابر زنگ‌زدگی در آن را افزایش می‌دهد. حال می‌دانید که چرا کلیه فولادهای ضدزنگ حاوی کُروم هستند.
اضافه شدن عنصر منگنز (Mn) به فولاد فاز گاما که دارای شبکه کریستالی مکعب با صفحات مرکزدار (Fc) یعنی Austenite است، استحکام و ثبات بیشتری می‌یابد.
عمل تلقیح در ریخته‌گری آهن
در صنایع ریخته‌گری برای ایجاد تغییر در ویژگی‌ها و شرایط انجماد آهن مذاب از فرو آلیاژها استفاده می‌کنند. اضافه کردن برخی عناصر به آهن مذاب قبل از ریخته‌گری مانند هسته اولیه کریستالی عمل نموده و تشکیل مرکز تبلور را ساده‌تر می‌کنند و باعث پراکنده شدن یکنواخت دانه‌های کریستالی در سراسر جرم آهن مذاب می‌شوند. این پراکندگی یکنواخت دانه‌ها، سختی شمش‌ها را پس از انجماد افزایش داده و شکنندگی آن را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. بنابراین اضافه شدن آلیاژهای تلقیحی مانند آلیاژهای سیلیسیم،کلسیم،فرو سیلیسیم و فرو منگنز به آهن بافت آن را تغییر خواهد داد.
در آهن ریخته‌گری معمولی، کربن به‌صورت لایه‌لایه پراکنده می‌شود، اما در آهن تلقیحی پراکندگی در سرتاسر جسم یکنواخت است و به همین دلیل آهن تلقیحی از استحکام زیادتری برخوردار خواهد بود و حتی در برخی موارد قابلیت این را دارد که جانشین فولاد ریخته‌گری شود.
سایر کاربردها
بعضی فرو آلیاژها نظیر فروسیلیسیم،فرو کرم،سیلیکو منگنز را به‌عنوان احیاکننده و برای تولید سایر آلیاژها استفاده می‌کنند. همچنین برخی از فرو آلیاژها را می‌توان در ذوب برخی فلزات غیر آهنی مانند صنایع مکانیکی، استفاده کرد، به‌عنوان‌مثال، فرو منگنز با میزان متوسط یا کم‌کربن در تهیه مفتول‌های جوشکاری استفاده می‌شود.